Վասն որոյ խոնարհեցան փառք նոցա, եւ ամօթ երեսաց նոցա ծածկեաց զնոսա,՝՝ եւ զմեղս իւրեանց իբրեւ զՍոդոմացւոցն պատմեցին եւ յայտ արարին. վա՜յ անձանց նոցա՝ զի խորհեցան խորհուրդ չար առանձինն,
Եւ ի մարգարէսն Երուսաղեմի տեսի արհաւիրս. զի շնային եւ երթային զհետ ստութեանց, եւ օգնական լինէին ձեռաց չարաց, առ ի չդառնալոյ իւրաքանչիւր ումեք ի ճանապարհէ իւրմէ չարէ. եղեն ինձ ամենեքին իբրեւ զՍոդոմ, եւ բնակիչք նորա իբրեւ զԳոմոր։
Բայց այս էր անօրէնութիւն Սոդոմայ քեռ քո. ամբարտաւանութիւն, ի լիութեան հացի եւ յղփութեան գինւոյ՝ փափկանայր ինքն եւ դստերք իւր. այնու առաւել էր ինքն եւ դստերք իւր՝՝, եւ ձեռն յաղքատն եւ ի տնանկն ոչ կարկառէին։
Եւ զպոռնկութիւն իւր յերկրէն Եգիպտացւոց ոչ եթող. զի ընդ նոսա պղծէր ի մանկութենէ իւրմէ, եւ նոքա արկին զնա ի կուսութենէ՝՝, եւ հեղին ի վերայ նորա զպոռնկութիւնս իւրեանց։
Որպէս Սոդոմն եւ Գոմոր եւ որ շուրջ զնոքօք քաղաքքն, որ ըստ նմին օրինակի պոռնկեցան զհետ ընկերացն մարմնոց, կան առաջի օրինակ՝ զյաւիտենական հրոյն ընկալեալ զդատաստան։
Եւ ի ժամուն յայնմիկ շարժումն մեծ եղեւ, եւ տասներորդ մասն քաղաքին ընկղմեցաւ, եւ մեռան ի շարժմանէն արք եւթն հազար. եւ յետ այնորիկ ահ մեծ եղեւ յամենեսեան՝՝ եւ փառս տային Աստուծոյ երկնաւորի։
Եւ տեսցեն զնոսա ամենայն ցեղք եւ ժողովուրդք եւ ամենայն լեզուք եւ հեթանոսք, զի դի նոցա անկեալ կայցէ զերիս աւուրս. եւ ոչ տացեն թաղել ի գերեզմանս զոսկերս նոցա։
Եւ այլ հրեշտակ երկրորդ գայր զհետ նորա եւ ասէր. Անկաւ, անկաւ Բաբելոն մեծն, ի գինւոյ արբեցութենէ՝ ի ցասմանէ՝ ի պոռնկութենէ իւրմէ՝ որ արբեցոյց զամենայն հեթանոսս՝՝։
Եւ եկն մի ոմն յեւթն հրեշտակացն որք ունէին զեւթն սկաւառակսն, խօսեցաւ ընդ իս եւ ասէ. Եկ այսր, եւ ցուցից քեզ զդատաստանս մեծ պոռնկին որ նստի ի վերայ ջուրց բազմաց.
Եւ աղաղակեաց ի ձայն մեծ՝ ասելով. Անկաւ Բաբելոն մեծն, որ եղեալ էր՝՝ բնակութիւն դիւաց եւ արգել ամենայն այսոց պղծոց, եւ բանտ պահպանութեան ամենայն ոգւոց անսրբից եւ ատեցելոց։