10 Եւ առի զգրկոյսն բացեալ ի հրեշտակէն՝՝ եւ կլայ զնա. եւ էր ի բերան իմ որպէս մեղր. եւ յորժամ կերայ, դառնացաւ որովայն իմ։
Ասաց՝ եւ եկն մարախ եւ խառնիճ՝ զի ոչ գոյր նոցա թիւ։
Տէր, կեցո զթագաւորն, եւ լուր մեզ յաւուր յորում կարդասցուք առ քեզ։
Խորիսխ մեղու՝ բանք բարիք, եւ քաղցրութիւն նորա բժշկութիւն հոգւոց։
Եւ Հոգի Տեառն՝՝ վերացոյց զիս եւ բարձրացոյց, եւ երթայի համբարձեալ ի դիմել հոգւոյն իմոյ՝՝, եւ ձեռն Տեառն եղեւ ի վերայ իմ զօրութեամբ.
եւ ասէ ցիս. Որդի մարդոյ, բերան քո կերիցէ, եւ որովայն քո լցցի ի մատենէ այտի որ տուաւ քեզ։ Կերայ՝՝ զայն, եւ եղեւ ի բերանի իմ իբրեւ զքաղցրութիւն մեղու։
Եւ ասէ ցիս. Հասանէ քեզ դարձեալ մարգարէանալ ի ժողովուրդս եւ ի հեթանոսս եւ ի լեզուս եւ ի թագաւորս երկրի։
Եւ ես երթեալ առ հրեշտակն՝ խնդրեցի ի նմանէ՝՝. եւ ասէ ցիս. Առ զսա եւ կեր զդոյն, եւ դառնասցի յորովայն քո, այլ ի բերան քո է քաղցր իբրեւ զմեղր։