4 Տեսից՝՝ զերկինս, զգործս մատանց քոց, զլուսին եւ զաստեղս զորս դու հասատեցեր.
Ի սկզբանէ արար Աստուած զերկին եւ զերկիր։
Եւ ասաց Աստուած. Եղիցին լուսաւորք ի հաստատութեան երկնից, ի լուսաւորութիւն ի վերայ երկրի, եւ՝՝ մեկնել ի մէջ տուընջեան եւ ի մէջ գիշերոյ. եւ եղիցին ի նշանս եւ ի ժամանակս եւ յաւուրս եւ ի տարիս։
Եւ արբուցին եւ յայնմ գիշերի գինի հօրն իւրեանց, եւ եմուտ կրտսերն եւ ննջեաց ընդ հօրն իւրում. եւ ոչ գիտէր ի ննջելն նորա եւ ի յառնել։
Եւ Տէր յայց ել Սառայի որպէս եւ ասաց, եւ արար Տէր Սառայի որպէս եւ խօսեցաւ։
Եթէ ստուգութեամբ բնակեսցէ՞ Աստուած ընդ մարդկան ի վերայ երկրի. զի եթէ երկինք եւ երկնից երկինք ոչ են բաւական քեզ, եւ զի՞նչ է տունս այս զոր շինեցի։
թող թէ մարդ երր, եւ որդի մարդոյ որդն։
Զի զի՞նչ է մարդ՝ զի մեծացուցեր զնա, կամ զի հայիցիս ի նա մտօք,
Մոլորեցան նոքա յանապատի՝ յանջրդի ճանապարհի, եւ քաղաք բնակութեան ոչ գտին։
Եթէ մոռացայց զքեզ, Երուսաղէմ, մոռասցի զիս աջ իմ։
երանի՛ որ կալաւ զմանկունս քո եւ եհար զքարի։
Մեծ է Տէր եւ օրհնեալ է յոյժ, եւ մեծութեան նորա ոչ գոյ չափ։
Բժշկէ զբեկեալ սիրտս, եւ պատէ զամենայն վէրս նոցա։
Լուիցէ քեզ Տէր յաւուր անձկութեան, օգնական եղիցի քեզ անուն Աստուծոյ Յակովբայ։
Ի կարդալ իմում լուար ինձ, Աստուած, ըստ արդարութեան՝՝. ի նեղութեան ինձ անդորր արարեր. ողորմեա ինձ եւ լուր աղօթից իմոց։
Կերակրեաց զնոսա ի պարարտութենէ ցորենոյ, ի վիմէ մեղր յագեցոյց նոցա։
Լերինք որպէս մոմ հալեսցին յերեսաց Տեառն, յերեսաց Տեառն ամենայն երկիր։
Եւ հաւատաց ժողովուրդն եւ ուրախ եղեւ, զի արար Աստուած այց որդւոցն Իսրայելի, եւ զի հայեցաւ ի նեղութիւն նոցա. խոնարհեցաւ ժողովուրդն եւ երկիր եպագ։
եւ ամենայն հեթանոսք ոչինչ են, եւ յոչինչ՝՝ համարեցան նմա։
Ես եմ, ես եմ նոյն որ մխիթարեցի զքեզ. ծանիր զինչ ոք էիր, եւ երկեար՝՝ ի մահկանացու մարդոյ եւ յորդւոյ մարդոյ որ իբրեւ զխոտ ցամաքեցան՝՝։
Եւ ասէ ցիս. Տեսանե՞ս զայդ, որդի մարդոյ. դարձեալ՝ եւս մեծամեծ գործս քան զայդ տեսանիցես։
Ասէ ցնա Յիսուս. Աղուեսուց որջք գոն, եւ թռչնոց երկնից՝ բոյնք. այլ Որդւոյ մարդոյ ոչ գոյ ուր դիցէ զգլուխ իւր։
Օրհնեալ Տէր Աստուած Իսրայելի, զի յայց ել մեզ, եւ արար փրկութիւն ժողովրդեան իւրում։
եւ յատակեսցեն զքեզ եւ զորդիս քո ի քեզ. եւ ոչ թողուցուն քար ի քարի վերայ յամենայն ի քեզ, փոխանակ զի ոչ ծանեար զժամանակ այցելութեան քո։
զվարս ձեր ի մէջ հեթանոսաց պարկեշտս ցուցանել, զի որով բամբասիցեն զձեզ իբրեւ զչարագործս, ի բարւոք գործոցն ձերոց դիտեալ՝ փառաւոր առնիցեն զԱստուած յաւուրն այցելութեան։