2 Ի կարդալ իմում լուար ինձ, Աստուած, ըստ արդարութեան՝՝. ի նեղութեան ինձ անդորր արարեր. ողորմեա ինձ եւ լուր աղօթից իմոց։
Առաքեաց զբան իւր եւ բժշկեաց զնոսա, եւ փրկեաց զնոսա յապականութենէ իւրեանց։
Ընդէ՞ր խռովեցան հեթանոսք, եւ ժողովուրդք խորհեցան ի սնոտիս։
Բազումք ասէին զանձնէ իմմէ, թէ՝ Չիք փրկութիւն սորա առ Աստուած իւր։
Վասն այսորիկ յաղօթս կացցեն առ քեզ ամենայն սուրբք ի ժամ ընդունելի. բայց միայն ի ջուրցն հեղեղաց բազմաց, որ առ նոսա ինչ ոչ մերձեսցի՝՝։
Մի՛ անօրէնք բնակեսցեն առաջի աչաց քոց. ատեցեր զայնոսիկ ոյք գործեն զանօրէնութիւն.
Ուսուցից անօրինաց զճանապահս քո, եւ ամպարիշտք առ քեզ դարձցին։
Օտար եղեն մեղաւորք ի մօրէ, խաբեցան յարգանդէ եւ խօսեցան սուտ։
Ի կատարած. Մի՛ ապականեր, Դաւթի արձանագիր, ի ժամանակի զի առաքեաց Սաւուղ պաշարեաց զտուն նորա, զի սպանցէ զնա։
Փրկեա զիս յայնցանէ ոյք գործեն զանօրէնութիւն, յարանց արիւնահեղաց ապրեցո զիս։
Ուրախ եղիցի արդար ի Տէր, եւ յուսասցի ի նա. նովաւ գովեսցին ամենեքեան ոյք ուղիղ են սրտիւք։
Բայց զի իմ փոքր մի եւս սասանեալ էին ոտք, սակաւիկ մի եւ գայթակղեալ էին գնացք իմ։
Մտին Մովսէս եւ Ահարոն առաջի փարաւոնի, եւ ասեն ցնա. Այսպէս ասէ Տէր Աստուածն Եբրայեցւոց. Մինչեւ յե՞րբ ոչ կամիցիս ամաչել յինէն՝՝. արձակեա զժողովուրդ իմ զի պաշտեսցեն զիս։
Ցորքան ժամանակս անմեղք իցեն զհետ արդարութեան, մի՛ ամաչեսցեն. իսկ անմիտք ցանկացօղք թշնամանաց՝ ամպարշտեալք ատեցին զիմաստութիւն, եւ դատապարտք եղեն յանդիմանութեանց։
Զի ոչ գոյ ընդդէմ դառնալ յայնցանէ որ վաղվաղակի գործեն զչար, վասն այնորիկ համարձակեցան՝՝ սիրտք որդւոց մարդկան յանձինս իւրեանց գործել զչար։
Այս է որ չարն է յամենայնի՝ որ արարեալն է ընդ արեգակամբ, զի պատահար է յամենայնի. քանզի սիրտ որդւոց մարդկան լի եղեւ չարութեամբ, եւ զբաղումն ի սիրտս նոցա ի կենդանութեան իւրեանց, եւ զկնի նոցա՝՝ առ մեռեալսն։
Եւ ամաչեսցեն ի պարտութիւն մատնեալ Եգիպտացիքն ի վերայ Եթովպացւոցն, յորս յուսացեալ էին Եգիպտացիքն որք էին՝՝ նոցա փառք։
Նորոգեցարուք առ իս, կղզիք. զի Իսրայէլ փրկեցաւ զփրկութիւն յաւիտենից. մի՛ ամաչեսցեն՝ եւ մի՛ եւս յամօթ լիցին՝՝ մինչեւ յաւիտեանս։
Չիք ոք որ խօսի զարդարութիւն, եւ ոչ գոն իրաւունք ճշմարտութեան. յուսացեալ են ի սնոտիս, եւ խօսին զունայնութիւն. զի յղանան զցաւս, եւ ծնանին զանօրէնութիւն։
եթէ փոխեցի՞ն ազգքն զաստուածս իւրեանց, եւ նոքա ոչ են Աստուածք. եւ ժողովուրդ իմ փոխեաց զՓառս իւր, ուստի ոչ օգտիցին։
Այսպէս ասէ Տէր. Զի՞նչ վնաս գտին յիս հարքն ձեր զի հեռացան յինէն, եւ գնացին զհետ սնոտեաց, եւ սնոտի եղեն.
Եւ լարեցին զլեզուս իւրեանց իբրեւ զաղեղն. ստութիւն՝ եւ ոչ հաւատք՝՝ զօրացան ի վերայ երկրի. զի ի չարեաց ի չարիս ելին, եւ զիս ոչ ծանեան, ասէ Տէր։
Ըստ բազմութեան իւրեանց՝ նոյնպէս եւ մեղան ինձ. զփառս նոցա յանարգութիւն հասուցից։
Առ քեզ, Տէր Աստուած իմ, ի նուաղել հոգւոյ իմոյ կարդացի՝՝, զՏէր յիշեցի, եւ եկեսցեն աղօթք իմ ի տաճար սուրբ քո։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Մինչեւ յե՞րբ բարկացուցանէ զիս ժողովուրդդ, եւ մինչեւ յե՞րբ ոչ հաւատան ինձ ամենայն նշանօքն զոր արարի ի միջի դոցա։
Միաբանեցին եւ Հրեայքն, ասեն. Այդպէս է։
զի որպէս եւ գրեալ է. Որ պարծին՝ ի Տէր պարծեսցի։
Վասն որոյ ի բաց ընկեցէք զստութիւն, խօսեցարուք զճշմարտութիւն իւրաքանչիւր ընդ ընկերի իւրում, զի եմք միմեանց անդամք։
եւ մի՛ երթայցէք զհետ ոչնչիցն, որ ոչ ինչ վճարեն, եւ ոչ փրկեն. քանզի չեն աստուածք՝՝։