2 Ի մերձենալ առ իս չարաց ուտել զմարմին իմ, նեղիչք իմ եւ թշնամիք իմ նոքա տկարացան եւ անկան։
Քանի՞ ինչ են մեղք եւ անօրէնութիւնք իմ, ուսո ինձ՝ քանի՞օն իցեն՝՝։
Աստուած օգնական իմ եւ ես յուսամ ի նա, ապաւէն իմ եղջեւր փրկութեան իմոյ, ընդունելի իմ է։՝՝
եւ Տէր դատի զժողովուրդս իւր՝՝. դատ արա ինձ, Տէր, ըստ արդարութեան իմում, ըստ անբծութեան իմում որ յիս։
Եւ Տէ՛ր զօրութեանց, որ կշռես զիրաւունս եւ քննես զսիրտս եւ զերիկամունս, տեսից առ ի քէն զվրէժխնդրութիւն ի վերայ նոցա. զի առ քեզ յայտնեցի զաղերս իմ։
Եւ անցուցից զերրորդ մասն ընդ հուր, եւ ջեռուցից զնոսա որպէս ջեռնու՝՝ արծաթ. եւ փորձեցից զնոսա որպէս փորձի ոսկի. նա կարդասցէ զանուն իմ, եւ ես լուայց նմա. եւ ասացից. Ժողովուրդ իմ է սա։ Եւ նա ասասցէ. Տէր Աստուած իմ ես դու՝՝։