4 Իսկ զիա՞րդ օրհնեսցուք զօրհնութիւնս Տեառն յերկիր օտար։
որ առնէ զմեծամեծս եւ զանքնինս եւ զփառաւորս եւ զհրաշակերտս որոց ոչ գոյ թիւ.
Սակայն վասն նենգութեան նոցա տարագիր արասցես զնոսա, եւ կործանեսցես զնոսա յամբարտաւանութեան իւրեանց՝՝։
Ո՞վ իցէ նման քեզ յաստուածս, Տէր, եւ կամ ո՞վ նմանիցէ քեզ, փառաւորեալդ ի սուրբս, սքանչելի փառօք՝՝, որ առնես զնշանս։
եւ երգէին զերգս Մովսիսի առաջի Աստուծոյ, եւ զերգս Գառինն՝ ասելով թէ՝ Մեծամեծ եւ սքանչելի են գործք քո, Տէր Աստուած Ամենակալ, արդար եւ ճշմարիտ են ճանապարհք քո, Թագաւոր ամենայն հեթանոսաց։