4 Այսպէս օրհնեսցի ամենայն մարդ որ երկնչի ի Տեառնէ։
Ո՜րպէս ոչ ննջէ եւ ոչ ի քուն երթայ Պահապանն Իսրայելի։
Պսակ ծերոց՝ որդիք որդւոց, պարծանք որդւոց՝ հարք իւրեանց։
Եւ ողորմածութիւնք նորա կանգնեցին զորդիս նորա եւ մեծացուցին՝՝. եւ այր նորա գովէ զնա՝ եւ ասէ.
Զի ահաւասիկ ես յարուցից եւ ածից ի վերայ Բաբելացւոց զժողովս ազգաց մեծամեծաց յերկրէ հիւսիսոյ, եւ ճակատեսցին զնովաւ. եւ անտի ըմբռնեսցի, իբրեւ նետ իմաստուն պատերազմողի՝ որ ոչ դարձցի ունայն։