2 Զվաստակս ձեռաց քոց կերիցես, երանի է քեզ, եւ բարի եղիցի։
Հանդարտեսցես՝ եւ ոչ ոք իցէ որ պատերազմիցի ընդ քեզ։
Ձայնիւ իմով ես առ Տէր կարդացի, եւ լուաւ ինձ ի լեռնէ սրբոյ իւրմէ։
եւ ետուր ուրախութիւն սրտից մերոց. ի պտղոյ ցորենոյ, գինւոյ եւ ձիթոյ իւրեանց լցուցեր զնոսա։
Բնակեցայց ես ի յարկս քո յաւիտեան, եւ ծածկեցայց ընդ հովանեաւ թեւոց քոց։
Օրհնութիւն Տեառն՝ ի գլուխս արդարոց. եւ՝՝ նոյն մեծացուցանէ, եւ ոչ եւս յաւելու տրտմութիւն ի սիրտ նորա։
Տեսի ես զամենայն արարեալս որ արարեալ են ի ներքոյ արեգական, եւ ահա ամենայն ինչ ընդունայնութիւն է եւ յօժարութիւն ոգւոյ։
Զի մի է, եւ ոչ կրկին. եւ որդի եւ եղբայր ոչ գոյ նորա. եւ ոչ է վախճան ամենայն վաստակոյ նորա. եւ սակայն ակն նորա ոչ յագի մեծութեամբ. եւ արդ ո՞ւմ ջանամ ես, եւ զլանամ զանձն իմ ի բարութենէ. զի եւ այն ընդունայնութիւն է եւ զբաղումն չար։
Է խրատ մի՝՝ զոր տեսի ի ներքոյ արեգական. մեծութիւն պահեալ ումեք առ ի նմանէ չարոյ իւրում.
Ամենայն ջան մարդոյ ի բերան իւր, եւ սակայն անձն նորա ոչ յագեսցի։
վասն այնորիկ զարթեայ եւ տեսի, եւ քուն իմ քաղցրացաւ ինձ։
Եւ եդից ընդ Դաւթի ուխտ խաղաղութեան, եւ ապականեցից զգազանս չարս յերկրէ, եւ բնակեսցեն յանապատին յուսով, եւ ննջեսցեն յանտառս։