11 Այլ որպէս բարձր են երկինք յերկրէ, այնպէս զօրացոյց Տէր զողորմութիւն իւր ի վերայ երկիւղածաց իւրոց։
որ իբրեւ զծաղիկ ծաղկեալ՝ թօթափեցաւ, խոյս ետ իբրեւ ստուեր, եւ մի՛ կացցէ։
Պարուրեաց շուրջ զինեւ՝ եւ գնացի, եհատ իբրեւ զծառ զյոյս իմ.
Ազգք եւ ազգք գովեսցեն զգործս քո, եւ զզօրութիւնս քո պատմեսցեն։
Աստուած հզօր, հայեաց յաղքատութիւն իմ. ի ձեռն գաւազանի սրտմտութեան իւրոյ ընկալաւ զիս.
եւ որ մեծատունն իցէ՝ ի խոնարհութիւն իւր. քանզի իբրեւ զծաղիկ խոտոյ անցցէ.
որք ոչ գիտէք զվաղիւն.
Քանզի ամենայն մարմին իբրեւ զխոտ է, եւ ամենայն փառք մարդոյ իբրեւ զծաղիկ խոտոյ. խոտն ցամաքեցաւ եւ ծաղիկն թօթափեցաւ.