Եկեր Յակոբ եւ յագեցաւ,՝՝ յօրացաւ եւ անկուշեաց սիրելին. գիրացաւ, ստուարացաւ եւ լայնացաւ, եւ եթող զՏէր Աստուած զԱրարիչ իւր, եւ ապստամբեաց յԱստուծոյ փրկչէ իւրմէ՝՝։
Եւ ծանիցես զի Տէր Աստուած քո նա է Աստուած, Աստուած հաւատարիմ, որ պահէ զուխտ եւ զողորմութիւն սիրելեաց իւրոց, եւ որոց պահեն զպատուիրանս նորա՝ ի հազար ազգ.
Եւ գիտեմք եթէ Որդին Աստուծոյ եկն, եւ ետ մեզ միտս զի ծանիցուք զճշմարիտն. եւ եմք ի ճշմարտին Որդւոյ նորա Յիսուսի Քրիստոսի. զի նա է ճշմարիտ Աստուած եւ կեանք յաւիտենական։