2 Ճանաչել զիմաստութիւն եւ զխրատ, իմանալ զբանս հանճարոյ,
Երկեւղ Տեառն խրատ եւ իմաստութիւն, եւ սկիզբն փառաց պատասխանի արասցէ նմա՝՝։
Դադարք իմաստութեան՝ ցանկալի են քան զոսկի, դադարք հանճարոյ՝ ցանկալի են քան զարծաթ։
Ընդէ՞ր գտանին ստացուածք անմտի՝՝, զի իմանալ զիմաստութիւն անմիտն ոչ կարէ։ Որ բարձր առնէ զտուն իւր՝ խնդրէ զբեկումն. եւ որ կամակորէ յուսմանէ, անկցի ի չարիս։՝՝
Լուր, որդեակ, խրատու հօր քոյ՝՝, զի իմաստուն եղիցիս ի վախճանի քում։
Յայնժամ ի միտ առցես զարդարութիւն եւ զիրաւունս. եւ ուղղեսցես զամենայն շաւիղս բարութեան։
Լուարուք, մանկունք, զխրատ հօր, եւ անսացէք ճանաչել զիմաստութիւն.
Ասա զիմաստութիւն քոյր քեզ լինել, եւ զհանճար արա քեզ ծանօթ,
Լուարուք զիմաստութիւն՝ եւ իմաստունք լերուք, եւ մի՛ պաշարիցիք։
Իմացարուք, անմեղք, զխորագիտութիւն. եւ անխրատք, դիք ի սիրտս ձեր։