2 ՅԵւոդիա աղաչեմ եւ զՍիւնտիք աղաչեմ, զնոյն խորհել ի Տէր։
Եւ արձակեաց զեղբարս իւր եւ գնացին. եւ ասէ ցնոսա. Մի՛ զայրանայցէք ինչ ի ճանապարհի։
Աղաչեմ զձեզ, եղբարք, անուամբն Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի. զի զնոյն բան ունիցիք ամենեքեան, եւ մի՛ իցեն ի ձեզ հերձուածք. քանզի էիք՝՝ հաստատեալք ի նոյն միտս եւ ի նոյն հանճար։
Բայց յոր ժամանեցաքս, զսոյն խորհել եւ սմին կանոնի միաբան լինել։
եւ համարեցարուք զնոսա արժանիս առաւել սիրոյ վասն գործոյ նոցա. խաղաղութիւն արարէք ընդ միմեանս.
Զխաղաղութեան զհետ երթայք ընդ ամենեսին եւ զսրբութեան, առանց որոյ ոչ ոք տեսանիցէ զՏէր։