19 Եւ մատոյց զընծայս իւր. կոնք մի արծաթի ի հարեւր եւ յերեսուն կշռորդէ, տաշտ մի արծաթի՝ յեւթանասուն սկեղէ ըստ սրբութեան սկեղն, երկոքեան լի նաշհով զանգելով ընդ իւղոյ ի զոհ,
Եւ եթէ ոչ գտանիցին ընդ ձեռամբ նորա զոյգք տատրակաց կամ երկու ձագք աղաւնեաց, բերցէ զպատարագն իւր վասն որոյ մեղաւն՝ զտասանորդ գրուի միոյ նաշիհ վասն մեղացն. եւ եւղ մի՛ արկցէ ի նա, եւ կնդրուկ մի՛ դիցէ ի վերայ նորա, զի վասն մեղաց է։