12 Եւ մատուցանէր զընծայս իւր յաւուրն առաջնում Նաասոն որդի Ամինադաբայ, իշխան ցեղին Յուդայ։
Եւ եղեւ իբրեւ բնակեաց Իսրայէլ յերկրին յայնմիկ, գնաց Ռուբէն եւ ննջեաց ընդ Բալլայ հարճի հօր իւրոյ. լուաւ Իսրայէլ եւ չար թուեցաւ առաջի նորա՝՝։
Որդիք Լիայ, անդրանիկ Յակոբայ՝ Ռուբէն, Շմաւոն, Ղեւի, Յուդա, Իսաքար, Զաբուղոն։
Մի՛ պակասեսցէ իշխան ի Յուդայ, եւ մի՛ պետ յերանաց նորա, մինչեւ եկեսցեն նմա հանդերձեալքն՝՝, եւ նա է ակնկալութիւն հեթանոսաց։
Յուդա, զքեզ օրհնեսցեն եղբարք քո. ձեռք քո ի վերայ թիկանց թշնամեաց քոց. երկիր պագցեն քեզ որդիք հօր քո։
Եւ այս են անուանք արանցն որ յանդիման լինիցին ընդ ձեզ. Ռուբենի՝ Եղիսուր որդի Սադիուրայ,
Յուդայի՝ Նաասոն որդի Ամինադաբայ,
Եւ չուեցին նախ գունդք բանակի որդւոցն Յուդայ յառաջագոյն զօրուն իւրեանց. եւ ի վերայ զօրացն նոցա Նաասոն որդի Ամինադաբայ։
Եւ որ յառաջագոյնն բանակեսցին յարեւելից կողմանէ՝ ցեղ բանակին Յուդայ իցէ հանդերձ զօրուն իւրեանց. եւ իշխան որդւոցն Յուդայ՝ Նաասոն որդի Ամինադաբայ։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Մի մի իշխան մի մի օր մատուսցեն զընծայս իւրեանց ի նաւակատիս սեղանոյն։
Մատոյց զընծայսն իւր. կոնք մի արծաթի՝ ի հարեւր եւ յերեսուն կշռորդէ, տաշտ մի արծաթի՝ յեւթանասուն սկեղէ ըստ սրբութեան սկեղն, երկոքին լի նաշհով զանգելով ընդ իւղոյ ի զոհ,
Արամ ծնաւ զԱմինադաբ. Ամինադաբ ծնաւ զՆաասովն. Նաասովն ծնաւ զՍաղմովն.
որ Յեսսեայն, որ Ովբեդայն, որ Բոոսայն, որ Սաղմովնայն, որ Նաասովնին,
Ամինադաբ ծնաւ զՆաասովն, Նաասովն ծնաւ զՍաղմոն,