եւ ես գնացից ընդ նոսա բարկութեամբ խոտորնակս, եւ կորուսից զնոսա յերկրի՝՝ թշնամեաց իւրեանց, յայնժամ ամաչեսցէ սիրտ նոցա անթլփատ, եւ յայնժամ հաճեսցին ընդ մեղս իւրեանց,
Եւ զոր մեղաւն ի սրբութիւնսն, հատուսցէ, եւ զհինգերորդ եւս մասնն յաւելցէ ի նոյն, եւ տացէ ցքահանայն. եւ քաւեսցէ ի նմանէ քահանայն խոյիւն որ վասն յանցանացն իցէ, եւ թողցի նմա։
Ապա թէ չիցէ ոք առնն մերձաւորիչ հատուցանել նմա զյանցանաց նորա, եւ ընդ յանցանացն որ ինչ ընծայիցի Տեառն՝ այն քահանային եղիցի, բաց ի խոյէ քաւութեանն որով քաւիցէ վասն իւր։