Կուտեցան ի վերայ Մովսիսի եւ Ահարոնի եւ ասեն. Շատ լիցի ձեզ, զի ամենայն ժողովուրդն եւ ամենեքեան սուրբք են, եւ Տէր ի միջի նոցա. եւ արդ ընդէ՞ր ճոխացեալ էք ի վերայ ժողովրդեանդ Տեառն։
Զի Տէր Աստուած քո շրջի ընդ բանակն քո փրկել զքեզ, եւ մատնել զթշնամիս քո առաջի երեսաց քոց. եւ եղիցի բանակն քո սուրբ, եւ ոչ երեւեսցի ի միջի քում աղտեղութիւն՝՝ իրացն, եւ դառնայցէ ի քէն։
Պատուիրեմ ձեզ, եղբարք, յանուն Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի, խորշել ձեզ յամենայն եղբօրէ որ ստահակսն գնայցեն, եւ ոչ ըստ աւանդութեանն զոր ընկալարուք ի մէնջ։