2 Հրաման տուր որդւոցն Իսրայելի, եւ արձակեսցեն ի բաց զամենայն բորոտ ի բանակէ անտի, եւ զամենայն սերմնակաթ եւ զամենայն պղծեալ յոգի.
Եւ էին արք չորք բորոտք առ դրան քաղաքին, եւ ասեն այր ցընկեր իւր. Զի՞ նստիմք աստ եւ մեռանիմք.
Եւ բորոտ յորում իցէ արած, հանդերձ նորա քակեալ լիցի, եւ գլուխ նորա մերկ, եւ զբերան իւր պատեսցէ, եւ պիղծ կոչեսցի՝՝։
Զամենայն աւուրս որչափ իցէ ի նմա արածն, պիղծ եղիցի. եւ պիղծ է, մեկնեալ նստցի. եւ արտաքոյ բանակին եղիցի բնակութիւն նորա։
Եւ տեսցէ քահանայն, եւ ահա այլագունեալ իցէ նշանն՝՝ ի մորթն, պղծեսցէ զնա քահանայն, զի բորոտութիւն է։
Եւ լուասցէ սրբեալն զձորձս իւր, եւ գերծցէ զամենայն զմազ իւր, եւ լուասցի ջրով եւ սուրբ լիցի. եւ ապա մտցէ ի բանակն, եւ լիցի արտաքոյ տան իւրոյ զեւթն օր։
Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ. Խօսեաց ընդ որդիսդ Ահարոնի ընդ քահանայս եւ ասասցես ցդոսա. զի մի՛ պղծիցին յոգիս ազգի իւրեանց,
Ամենայն անձն որ ոչ խոնարհեսցի յաւուր յայնմիկ, սատակեսցի ի ժողովրդենէ իւրմէ։
Եւ ամպն վերացաւ ի խորանէ անտի, եւ ահա Մարիամ բորոտեալ էր իբրեւ զձիւն. եւ հայեցաւ Ահարոն ընդ Մարիամ, եւ ահա բորոտեալ էր։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Եթէ հօր իւրոյ թքանելով թքեալ էր ընդ երեսս նորա, չամաչէ՞ր զեւթն օր. մեկնեսցի զեւթն օր արտաքոյ բանակին, եւ ապա մտցէ։
Եւ դուք բանակեցարուք արտաքոյ բանակին զեւթն օր. ամենայնի որոյ սպանեալ իցէ եւ մերձեալ ի վիրաւոր՝ սրբեսցի յաւուրն երրորդի եւ յաւուրն եւթներորդի, դուք եւ գերիդ ձեր։
Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ.