Եւ տեսեալ զնա ի բացուստ՝ ոչ ծանեան, եւ բարբառեալ մեծաձայն լացին, եւ պատառեցին իւրաքանչիւր զպատմուճան իւր, եւ ցանեցին հող ի վերայ գլխոց իւրեանց ընդ երկինս հայելով։
Եւ կացուսցէ քահանայն զկինն առաջի Տեառն, եւ մերկացուսցէ զգլուխ կնոջն, եւ տացէ ի ձեռս նորա զզոհ յիշատակին, զզոհ նախանձաւորութեանն. եւ ի ձեռին քահանային կացցէ ջուրն յանդիմանութեան նզովին այնորիկ.