1 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ.
Զամենայն աւուրս որչափ իցէ ի նմա արածն, պիղծ եղիցի. եւ պիղծ է, մեկնեալ նստցի. եւ արտաքոյ բանակին եղիցի բնակութիւն նորա։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Եթէ հօր իւրոյ թքանելով թքեալ էր ընդ երեսս նորա, չամաչէ՞ր զեւթն օր. մեկնեսցի զեւթն օր արտաքոյ բանակին, եւ ապա մտցէ։
Արար նոցա հանդէս Տէր՝՝ ի ձեռն Մովսիսի, այր ըստ առնէ ի վերայ գործոյ իւրեանց, ի վերայ բեռանցն զոր ինքեանք բառնային. եւ անցին ի հանդիսի՝ որպէս հրամայեաց Տէր Մովսիսի։
Հրաման տուր որդւոցն Իսրայելի, եւ արձակեսցեն ի բաց զամենայն բորոտ ի բանակէ անտի, եւ զամենայն սերմնակաթ եւ զամենայն պղծեալ յոգի.
