5 Եւ պատուիրեաց Մովսէս որդւոցն Իսրայելի հրամանաւ Տեառն եւ ասէ, առ այն զոր ասաց ցնա՝՝ ցեղ որդւոցն Յովսեփայ։
Ուղիղ խօսեցան դստերքն Սաղպաադու. տալով տացես նոցա կալուածս ժառանգութեան ի մէջ եղբարց հօր իւրեանց, եւ դիցես զվիճակ հօրն իւրեանց զնոքօք.
եւ եթէ լինիցի թողութիւն որդւոցն Իսրայելի, յաւելուցու ժառանգութիւն նոցա ի ժառանգութիւն ցեղին որոց լինիցինն կանայք, եւ ի ժառանգութենէ ցեղի ազգիս մերոյ բառնայցի ժառանգութիւն նոցա։
Այս բան է զոր հրաման ետ Տէր դստերացն Սաղպաադու, եւ ասէ. Որոց հաճոյ թուեսցի յաչս նոցա՝ եղիցին նոքա կանայք, բայց ի ցեղէ հօրն իւրեանց եղիցին կանայք.
Եւ լուաւ Տէր զբարբառ բանիցն ձերոց խօսելոյ ընդ իս, եւ ասէ ցիս Տէր. Լուայ զբարբառ բանից ժողովրդեանն զոր խօսեցան ընդ քեզ. ուղիղ խօսեցան զամենայն։