Եւ մատնեաց զնա Տէր ի ձեռս Իսրայելի. եւ առ զնա՝՝ եւ զթագաւոր նորա, եւ կոտորեաց զնա սրով սուսերի եւ զամենայն շնչաւոր որ ի նմա, եւ ոչ մնաց ի նմա եւ ոչ մի ապրեալ եւ փախստական. եւ արար ընդ թագաւորն նորա՝ զոր օրինակ արար ընդ թագաւորն Երիքովի։
Եւ երկու ցեղիցն եւ կիսոյ ցեղին Մանասէի՝ որ են ընդ Ռուբենի եւ ընդ Գադայ որ՝՝ առին զժառանգութիւն իւրեանց զոր ետ Մովսէս յայնկոյս Յորդանանու յարեւելից. բաժանեաց նոցա Մովսէս ծառայ Տեառն,
Եւ եղիցի ամենայն որ ելանէ ի տանէ քումմէ արտաքս՝ ինքն եղիցի անձին իւրում պարտական. եւ մեք քաւեալ լիցուք յերդմանէդ քումմէ յայդմանէ՝՝. եւ որ միանգամ լինիցին ընդ քեզ ի տան քում, մեք լիցուք պարտականք, եթէ ձեռն ուրուք մերձեսցի ի նա։
Եւ արդ հանգոյց Տէր Աստուած մեր զեղբարս ձեր, որպէս եւ ասաց նոցա. բայց արդ դարձեալ երթայք ի տունս ձեր յերկիր կալուածոց ձերոց, զոր ետ ձեզ Մովսէս ծառայ Տեառն յայնկոյս Յորդանանու։
Եւ դարձան եւ գնացին որդիքն Ռուբենի եւ որդիքն Գադայ եւ կէս ցեղին Մանասէի յորդւոցն Իսրայելի, ի Սելովայ, յերկրէն Քանանացւոց, երթալ յերկիրն Գաղաադու՝ յերկիր կալուածոց իւրեանց զոր ժառանգեցին հրամանաւ Տեառն ի ձեռն Մովսիսի։