Եւ յապստամբելն նորա ի Նաբուքոդոնոսորայ արքայէ, եւ անցանելոյ զերդմամբքն զոր երդմնեցոյց զնա յԱստուած իւր, խստացոյց զպարանոց իւր, եւ զսիրտ իւր կարծրացոյց՝ ոչ եւս դառնալ առ Տէր Աստուած Իսրայելի։
Այր ոք այր՝ եթէ ուխտիցէ ուխտ Տեառն, կամ երդնուցու երդումն սահմանաւ, կամ սահմանիցէ՝՝ ինչ վասն անձին իւրոյ, մի՛ արասցէ ապախտ զբան իւր. այլ զամենայն ինչ որ ելանիցէ ի բերանոյ իւրմէ՝ արասցէ։
Եւ ոչ մարտեան ընդ նոսա որդիքն Իսրայելի. քանզի երդուան նոցա ամենայն իշխանք ժողովրդեանն ի Տէր Աստուած Իսրայելի. եւ տրտնջեցին ամենայն ժողովուրդն զիշխանացն։
Եւ եղեւ իբրեւ ետես զնա, պատառեաց զհանդերձս իւր եւ ասէ. Վա՜յ է ինձ, դուստր իմ, ընկճեցեր զիս, խոչընդակն եղեր ինձ՝՝. զի ես բացի զբերան իմ վասն քո՝՝ առ Տէր, եւ ոչ կարացից դարձուցանել։