2 Այր ոք այր՝ եթէ ուխտիցէ ուխտ Տեառն, կամ երդնուցու երդումն սահմանաւ, կամ սահմանիցէ՝՝ ինչ վասն անձին իւրոյ, մի՛ արասցէ ապախտ զբան իւր. այլ զամենայն ինչ որ ելանիցէ ի բերանոյ իւրմէ՝ արասցէ։
Եւ անձն որ ուխտիցէ չար ինչ առնել կամ բարի, ըստ ամենայնի որ ինչ ուխտիցէ մարդ երդմամբ չափ, եւ մոռանայցի այն յաչաց նորա, եւ ապա ի վերայ հասանիցէ, եւ մեղանչիցէ միով իւիք ի նոցանէ.
Զի ահա երագ են՝՝ ի վերայ լերանց ոտք աւետարանչին, եւ որ պատմէ զխաղաղութիւն. տօնեա զտօնս քո, Յուդա, հատո զուխտս քո. զի ոչ եւս յաւելցին անցանել ի հնանալ. վախճանեցաւ, մաշեցաւ եւ բարձաւ՝՝։
արդ դու մի՛ անսայցես նոցա, քանզի դարան գործեալ է նմա ի նոցանէ արանց աւելի քան զքառասուն, որ նզովեցին զանձինս ոչ ուտել եւ ոչ ըմպել՝ մինչեւ սպանցեն զնա. արդ պատրաստ են եւ սպասեն քում հրամանի։
Այլ ես վկայ զԱստուած կոչեմ անձին իմոյ, զի վասն խնայելոյ ի ձեզ ոչ եւս եկի ի Կորնթոս. զի ոչ եթէ տիրեմք ձեզ հաւատովքս՝ այլ գործակից եմք շնորհացդ ձերոց՝՝. քանզի հաւատովք հաստատեալ կայք։
Եւ գնաց Յեփթայէ ընդ ծերսն Գաղաադու. եւ կացուցին զնա ժողովուրդն ի վերայ իւրեանց գլուխ եւ առաջնորդ. եւ խօսեցաւ Յեփթայէ զամենայն զբանս իւր առաջի Տեառն ի Մասփա։