Եւ դու մատուսցես առ քեզ զԱհարոն զեղբայր քո, եւ զորդիս նորա ընդ նմա՝ յորդւոցն Իսրայելի, քահանայանալ ինձ. զԱհարոն եւ զՆաբադ եւ զԱբիուդ եւ զԵղիազար եւ զԻթամար զորդիս Ահարոնի։
Եւ առեալ երկուց որդւոցն Ահարոնի, Նաբադայ եւ Աբիուդայ, զիւրաքանչիւր բուրուառ՝ եդին ի նոսա հուր, եւ արկին խունկս եւ մատուցին առաջի Տեառն հուր օտար, զոր ոչ հրամայեաց նոցա Տէր։
Եւ ասէ Մովսէս ցԱհարոն եւ ցԵղիազար եւ ցԻթամար ցորդիս նորա ցմնացեալս. Առէք զզոհն մնացեալ ի պտղոց անտի Տեառն, եւ կերայք բաղարջ առաջի սեղանոյն. զի սրբութիւն սրբութեանց է։