Եւ եղեւ իբրեւ մերձեցան յընդերեկսն, եւ մարգարէանային մինչեւ ցժամանակ մատուցանելոյ զոհին, եւ ոչ գոյր ձայն. եւ խօսեցաւ Եղիա Թեզբացի ընդ մարգարէս գարշելեացն եւ ասէ. Ի բաց կացէք, արդ ես արարից զողջակէզն իմ։ Եւ ի բաց կացին եւ գնացին՝՝։
Եւ եղեւ ի ժամու մատուցանելոյ պատարագին աղաղակեաց Եղիա յերկինս, եւ ասէ. Տէր Աստուած Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Իսրայելի, այսօր ծանիցեն եթէ դու ես Տէր Աստուած Իսրայելի, եւ ես ծառայ քո. եւ ես արարի՝՝ զգործս զայսոսիկ.
մատուցանել ողջակէզս Տեառն ի վերայ սեղանոյ ողջակիզացն հանապազ առաւօտուց եւ երեկորին. եւ ըստ ամենայնի զոր ինչ գրեալ է յօրէնսն Տեառն զոր պատուիրեաց որդւոցն Իսրայելի ի ձեռն Մովսիսի ծառային Աստուծոյ՝՝։