Եւ ասէ Եղիա. Նախանձեցայ զնախանձ Տեառն ամենակալի. զի թողին զքեզ որդիքն Իսրայելի, զսեղանս քո կործանեցին, եւ զմարգարէս քո կոտորեցին սրով. ես միայն մնացեալ եմ, եւ խնդրեն զանձն իմ առնուլ զսա։
Եւ ասէ Եղիա. Նախանձեցայ զնախանձ Տեառն ամենակալի, զի թողին զուխտ քո որդիքն Իսրայելի, զսեղանս քո քակտեցին, եւ զմարգարէս քո կոտորեցին սրով. ես միայն մնացեալ եմ, եւ խնդրեն զանձն իմ առնուլ զնա։
Եւ ածցես նոցա կամարս, Ահարոնի եւ որդւոց նորա, եւ ածցես նոցա ապարօշս. եւ եղիցի նոցա այն ինձ ի քահանայութիւն՝՝ յաւիտենական, եւ կատարեսցես զձեռս Ահարոնի եւ զձեռս որդւոց նորա։
Եւ ասէ Մովսէս ցԱհարոն. Առ դու զբուրուառն, եւ դիցես ի նմա հուր ի սեղանոյ անտի, եւ արկ ի նա խունկ, եւ տար վաղվաղակի ի բանակն եւ քաւեսցես վասն նոցա. քանզի ել բարկութիւն ի Տեառնէ եւ սկսաւ սատակել զժողովուրդն։
Եւ ա՛ռ Ահարոն, որպէս խօսեցաւ ընդ նմա Մովսէս, եւ ընթացաւ ի ժողովուրդ անդր, եւ ահա սկսեալ էր սատակումն ի ժողովրդեանն, եւ արկ զխունկն, եւ քաւեաց վասն ժողովրդեանն.
Իսկ արդ՝ եթէ կատարումնն ի ձեռն Ղեւտացւոց քահանայութեանն էր, (քանզի ժողովուրդն յայն օրէնսդրեցաւ,) զի՞նչ պիտոյ էր ըստ կարգին Մելքիսեդեկի այլում քահանայի յառնել, եւ ոչ ասել թէ ըստ կարգին Ահարոնի։
եւ ոչ եւս կարիցեն որդիքն Իսրայելի կալ առաջի թշնամեաց իւրեանց. այլ դարձուսցեն զպարանոցս առաջի թշնամեաց իւրեանց, զի եղեն ի նզովս. եւ ոչ եւս յաւելից լինել ընդ ձեզ, եթէ ոչ բառնայցէք զնզովսդ զայդ ի միջոյ ձերմէ։
Վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր Աստուած Իսրայելի. Ասացի թէ տուն քո եւ տուն հօր քո շրջեսցին առաջի իմ մինչեւ ցյաւիտեան. եւ արդ ասէ Տէր. Քաւ լիցի ինձ. այլ զփառաւորիչս իմ փառաւորեցից, եւ որ արհամարհէն զիս՝ անարգեսցի։