11 Փենեէս, որդի Եղիազարու, որդւոյ Ահարոնի քահանայի, ցածոյց զսրտմտութիւն իմ յորդւոցն Իսրայելի, ի նախանձեցուցանել ինձ զնախանձ իմ ի նոսա. եւ ոչ սատակեցի զորդիսդ Իսրայելի նախանձու իմով։
ժողովեաց եւ զյարագելոցն յերկրին Բենիամինի, ի գերեզմանն որ է մերձ առ Կիս հայր նորա, եւ անդ թաղեցան՝՝. եւ արարին զամենայն ինչ զոր հրամայեաց արքայ, եւ լուաւ Աստուած երկրին յետ այնորիկ։
Մի՛ երկիր պագանիցես նոցա, եւ մի՛ պաշտեսցես զնոսա. զի ես եմ Տէր Աստուած քո, Աստուած նախանձոտ, որ հատուցանեմ զմեղս հարանց որդւոց, յերիս եւ ի չորս ազգս ատելեաց իմոց։
Եթէ արածիցէ ոք զանդ կամ զայգի, եւ թոյլ տայցէ խաշին իւրում արածել զանդ այլոց, յիւրմէ անդոյ անտի տուժեսցի ըստ արդեանն։ Ապա թէ զամենայն իսկ զանդն արածիցէ,՝՝ զընտիր կողմն անդոյ իւրոյ եւ զընտիր այգւոյ իւրոյ տուժեսցի։
Արծաթ նոցա եւ ոսկի մի՛ կարասցեն փրկել զնոսա յաւուր բարկութեան Տեառն, եւ հրով նախանձու նորա մաշեսցի ամենայն երկիր. զի վախճան եւ տագնապ՝՝ արասցէ ի վերայ ամենայն բնակչաց երկրի։
եւ ոչ հաճեսցի Աստուած ներել նմա. այլ յայնժամ բորբոքեսցի բարկութիւն նորա եւ նախանձ նորա ի մարդն յայն, եւ հասցեն նմա ամենայն նզովք ուխտիս այսորիկ՝ գրեալք ի գրի օրինացս այսոցիկ, եւ ջնջեսցէ Տէր զանուն նորա ի ներքոյ երկնից.