Զի ահաւասիկ ես յարուցից եւ ածից ի վերայ Բաբելացւոց զժողովս ազգաց մեծամեծաց յերկրէ հիւսիսոյ, եւ ճակատեսցին զնովաւ. եւ անտի ըմբռնեսցի, իբրեւ նետ իմաստուն պատերազմողի՝ որ ոչ դարձցի ունայն։
Բայց ի Տեառնէ միայն ապստամբք մի՛ լինիցիք, եւ ի ժողովրդենէ երկրին մի՛ երկնչիջիք, քանզի կերակուր մեր են. զի մեկնեցաւ ի նոցանէ Տէր, եւ ընդ մեզ է Տէր. մի՛ զանգիտիցէք ի նոցանէ։
Եւ բամբասեաց ժողովուրդն զԱստուած եւ զՄովսէս եւ ասեն. Ընդէ՞ր հաներ զմեզ յԵգիպտոսէ կոտորել զմեզ յանապատիս յայսմիկ. զի ոչ գոյ հաց եւ ոչ ջուր. եւ անձինք մեր տաղտկացեալ են ի սնոտի հացէս։
Արբեցուցից զնետս իմ յարենէ, եւ սուր իմ կերիցէ միս յարենէ վիրաւորաց եւ գերութեան, ի գլխոց իշխանաց թշնամեաց։ Ուրախ լերուք, երկինք, հանդերձ նովաւ, եւ երկիր պագցեն նմա ամենայն որդիք Աստուծոյ։՝՝
Եւ եթէ տարցի զքեզ Տէր Աստուած քո յերկիրն յոր դու մտանիցես ժառանգել, եւ բարձցէ զազգսն մեծամեծս եւ զբազումս՝՝ յերեսաց քոց, զՔետացին եւ զԳերգեսացին եւ զԱմովրհացին եւ զՔանանացին եւ զՓերեզացին եւ զԽեւացին եւ զՅեբուսացին, եւթն ազգս մեծամեծս եւ զօրագոյնս քան զձեզ,
քանզի լուաք թէ ցամաքեցոյց Տէր զծովն Կարմիր յերեսաց ձերոց յելանելն ձեր յԵգիպտոսէ, եւ զոր ինչ արարէք ընդ երկուս թագաւորսն Ամովրհացւոց որ էին յայնկոյս Յորդանանու, ընդ Սեհոնի եւ ընդ Ովգայ, զորս սատակեցէք։