28 Եւ տարաւ Բաղակ զԲաղաամ ի կատարն Փոգովրայ որ ձգի յանապատն՝՝։
Աղաղակեցին առ Տէր ի նեղութեան իւրեանց, ի վշտաց նոցա կեցոյց զնոսա։
եւ ի Բամովթայ յԱնայէն, որ է ի դաշտին Մովաբայ, ի կատար կոփածուին՝՝ որ հայի ընդ անապատն։
Եւ ասէ Բաղակ ցԲաղաամ. Եկ տարայց զքեզ յայլ տեղի, թերեւս հաճոյ լիցի Աստուծոյ, եւ անիծանիցես ինձ զնոսա անտի։
Եւ ասէ Բաղաամ ցԲաղակ. Շինեա ինձ աստ եւթն բագին, եւ պատրաստեա ինձ աստ եւթն զուարակ եւ եւթն խոյ։
Եւ տեսեալ Բաղաամու թէ բարւոք թուի առաջի Տեառն օրհնել զԻսրայէլ, ոչ չոգաւ ըստ սովորութեանն ընդ առաջ հմայիցն, դարձոյց զերեսս իւր յանապատն։