եւ արդ եկ անէծ դու ինձ զժողովուրդս զայս. զի զօրագոյն քան զիս է սա. թերեւս կարասցուք հարկանել ի սոցանէ, եւ հանից զսա յերկրէ իմմէ. քանզի գիտեմ թէ զոր օրհնես դու՝ օրհնեալ է, եւ զոր անիծանես՝ անիծեալ։
Եւ ասէ ցնա Բաղակ. Եկ դարձեալ ընդ իս յայլ տեղի, ուստի ոչ տեսանիցես զնա, այլ զմասն ինչ ի նմանէ տեսանիցես, եւ զամենեսեան ոչ տեսանիցես. եւ անէծ ինձ զնա անտի։