Եւ եկն Աստուած առ Բաղաամ ի գիշերին եւ ասէ ցնա. Եթէ կոչել զքեզ եկեալ են արքդ այդոքիկ, արի երթ զկնի դոցա. բայց զբանն զոր ես խօսեցայց ընդ քեզ՝ զայն արասցես։
Եւ ասէ ցնա Բաղակ. Եկ դարձեալ ընդ իս յայլ տեղի, ուստի ոչ տեսանիցես զնա, այլ զմասն ինչ ի նմանէ տեսանիցես, եւ զամենեսեան ոչ տեսանիցես. եւ անէծ ինձ զնա անտի։
Եւ ասէ Բաղաամ ցԲաղակ. Կաց ի վերայ զոհիդ քո, եւ ես երթայց, թերեւս յայտնեսցի ինձ Աստուած ընդ առաջ ելեալ. եւ բան զոր ցուցցէ ինձ՝ պատմեցից քեզ։ Եւ եկաց Բաղակ ի վերայ զոհին իւրոյ. եւ գնաց Բաղաամ հարցանել զԱստուած.՝՝ եւ երթայր ուղղորդ։
Եթէ տացէ ինձ Բաղակ լի տամբ իւրով արծաթ եւ ոսկի, ոչ կարիցեմ անցանել զբանիւ Տեառն, առնել զայն չար կամ բարի յանձնէ իմմէ. այլ զոր ինչ ասիցէ Աստուած՝ զայն խօսեցայց։