Եւ արդ գան առ քեզ որպէս ժողովեալք ի ժողովուրդ, եւ նստին առաջի քո՝՝ ժողովուրդն իմ լսել զբանս քո, եւ ոչ առնեն զնոսա. զի ստութիւն է ի բերանս նոցա, եւ զհետ պղծութեան իւրեանց գնան սիրտք իւրեանց։
Պատասխանի ետ Բաղաամ եւ ասէ ցիշխանսն Բաղակայ. Եթէ տացէ ինձ Բաղակ լի տամբ իւրով արծաթ եւ ոսկի, ոչ կարացից անցանել զբանիւ Տեառն Աստուծոյ՝ առնել զնա փոքր կամ մեծ մտօք իմովք՝՝։
Եւ ասէ Բաղաամ ցԲաղակ. Կաց ի վերայ զոհիդ քո, եւ ես երթայց, թերեւս յայտնեսցի ինձ Աստուած ընդ առաջ ելեալ. եւ բան զոր ցուցցէ ինձ՝ պատմեցից քեզ։ Եւ եկաց Բաղակ ի վերայ զոհին իւրոյ. եւ գնաց Բաղաամ հարցանել զԱստուած.՝՝ եւ երթայր ուղղորդ։
Եթէ տացէ ինձ Բաղակ լի տամբ իւրով արծաթ եւ ոսկի, ոչ կարիցեմ անցանել զբանիւ Տեառն, առնել զայն չար կամ բարի յանձնէ իմմէ. այլ զոր ինչ ասիցէ Աստուած՝ զայն խօսեցայց։