Այս է որ չարն է յամենայնի՝ որ արարեալն է ընդ արեգակամբ, զի պատահար է յամենայնի. քանզի սիրտ որդւոց մարդկան լի եղեւ չարութեամբ, եւ զբաղումն ի սիրտս նոցա ի կենդանութեան իւրեանց, եւ զկնի նոցա՝՝ առ մեռեալսն։
Եւ ասէ էշն ցԲաղաամ. Ո՞չ ես այն էշ եմ քո յորում հեծանէիր ի մանկութենէ քումմէ մինչեւ ցայսօր ժամանակի. միթէ յուլանալով յուլացայ՞ ինչ երբեք առնել քեզ այսպէս։ Եւ նա ասէ. Ոչ։