Եւ ասէ ցնա Ազարիաս քահանայ՝ իշխան ի տանէն Սադովկայ. Յորմէ հետէ սկսան զպտուղսդ բերել ի տուն Տեառն, կերաք եւ արբաք եւ թողաք զմնացորդսդ. վասն զի Տէր օրհնեաց զժողովուրդդ իւր, եւ մնաց եւս յոլովութիւնդ այդ։
եւ արդ եկ անէծ դու ինձ զժողովուրդս զայս. զի զօրագոյն քան զիս է սա. թերեւս կարասցուք հարկանել ի սոցանէ, եւ հանից զսա յերկրէ իմմէ. քանզի գիտեմ թէ զոր օրհնես դու՝ օրհնեալ է, եւ զոր անիծանես՝ անիծեալ։
Եւ ասէ Բաղաամ ցԲաղակ. Կաց ի վերայ զոհիդ քո, եւ ես երթայց, թերեւս յայտնեսցի ինձ Աստուած ընդ առաջ ելեալ. եւ բան զոր ցուցցէ ինձ՝ պատմեցից քեզ։ Եւ եկաց Բաղակ ի վերայ զոհին իւրոյ. եւ գնաց Բաղաամ հարցանել զԱստուած.՝՝ եւ երթայր ուղղորդ։
զի Տէր Աստուած մեր օրհնեաց զքեզ յամենայն գործս ձեռաց քոց. ծանիր զիարդ անցեր ընդ անապատն մեծ եւ ահագին. ահա քառասուն ամ Տէր Աստուած քո ընդ քեզ է, եւ ոչ իւիք կարօտացար։
Երանեալ ես դու, Իսրայէլ, ո՞ նմանեսցէ քեզ, ժողովուրդ ընտրեալ ի Տեառնէ. պաշտպանեսցէ քեզ օգնականն քո, եւ սուր՝ պարծանք քո. եւ եկեսցեն թշնամիք քո, եւ դու ելցես ի վերայ պարանոցի նոցա՝՝։