Եւ յարեաւ Եղիասիբ քահանայ մեծ եւ եղբարք նորա քահանայք, եւ շինեցին զդուռն Աւազանաց ջրմղին՝՝, եւ սրբեցին զնա եւ կանգնեցին զդրունս նորա, եւ կանգնեցին զնա մինչեւ՝՝ յաշտարակն Անամայելի,
Եւ դու աստ կաց առ իս, եւ խօսեցայց ընդ քեզ զպատուիրանս եւ զիրաւունս եւ զդատաստանս զոր ուսուցանիցես նոցա, եւ արասցեն յերկրին զոր ես տաց նոցա ի ժառանգութիւն։