3 Եւ բամբասեաց ժողովուրդն զՄովսէս եւ ասեն. Լաւ էր թէ մեռեալ էաք ի կորստեան եղբարց մերոց առաջի Տեառն.
Դարձոյց զգետս ի ցամաք, եւ զգնացս ջուրց յերկիր ծարաւուտ։
Եւ բամբասէր ժողովուրդն զՄովսէս եւ ասէին. Տուր մեզ ջուր զի արբցուք։ Եւ ասէ ցնոսա Մովսէս. Զի՞ բամբասէք զիս, եւ զի՞ փորձէք զՏէր։
Գեղեցիկ՝՝ էին վիրաւորքն դիականց անկելոց ի սրոյ՝ քան զանկեալսն ի սովոյ. երթային վիրաւորք ազգք ազգք յարանց՝՝։
Եւ ժողովուրդն տրտնջէր չարաչար առաջի Տեառն. եւ լուաւ Տէր եւ բարկացաւ սրտմտութեամբ, եւ բորբոքեցաւ ի նոսա հուր ի Տեառնէ, եւ եկեր զմասն ինչ բանակին։
Եւ ընդէ՞ր տանիցի զմեզ Տէր յերկիրն յայն՝՝ անկանել մեզ պատերազմաւ, եւ կանայք մեր եւ որդիք մեր լինիցին ի յափշտակութիւն. եւ արդ լաւ իցէ մեզ դառնալ անդրէն յԵգիպտոս։
Եւ եղեն մեռեալք ի սատակմանն չորեքտասան հազար եւ եւթն հարեւր, թող զմեռեալսն վասն Կորխայ։