26 եւ մերկացո յԱհարոնէ զպատմուճան նորա, եւ զգեցուսցես Եղիազարու որդւոյ նորա. եւ Ահարոն յաւելեալ մեռցի անդ։
Յաւելցի Ահարոն առ ժողովուրդ իւր, զի մի՛ մտցէ յերկիրն զոր ետու որդւոցն Իսրայելի. քանզի բարկացուցէք զիս ի վերայ Ջուրցն բամբասանաց՝՝։
Եւ արար Մովսէս որպէս եւ հրամայեաց նմա Տէր. եւ եհան զնա՝՝ ի Հովր լեառն առաջի ամենայն ժողովրդեանն։
Ա՛ռ զվրէժ որդւոցդ Իսրայելի ի Մադիանացւոց անտի. եւ ապա յաւելցիս ի ժողովուրդ քո։
Իսկ արդ՝ եթէ կատարումնն ի ձեռն Ղեւտացւոց քահանայութեանն էր, (քանզի ժողովուրդն յայն օրէնսդրեցաւ,) զի՞նչ պիտոյ էր ըստ կարգին Մելքիսեդեկի այլում քահանայի յառնել, եւ ոչ ասել թէ ըստ կարգին Ահարոնի։