Լուայ զտրտունջ որդւոցն Իսրայելի. արդ խօսեաց ընդ նոսա եւ ասասցես. Ընդ երեկոյս միս կերիջիք, եւ ընդ առաւօտս հացիւ յագեսջիք. եւ ծանիջիք թէ ես եմ Տէր Աստուած ձեր։
Եւ տրտնջեաց ժողովուրդն՝՝ զՄովսիսէ եւ զԱհարոնէ, ամենայն որդիքն Իսրայելի. եւ ասէ ցնոսա ամենայն ժողովուրդն. Լաւ էր եթէ մեռեալ էաք յերկրին Եգիպտացւոց. կամ թէ աստէն յանապատի աստ իսկ մեռանէաք։
Բայց ի Տեառնէ միայն ապստամբք մի՛ լինիցիք, եւ ի ժողովրդենէ երկրին մի՛ երկնչիջիք, քանզի կերակուր մեր են. զի մեկնեցաւ ի նոցանէ Տէր, եւ ընդ մեզ է Տէր. մի՛ զանգիտիցէք ի նոցանէ։
Կուտեցան ի վերայ Մովսիսի եւ Ահարոնի եւ ասեն. Շատ լիցի ձեզ, զի ամենայն ժողովուրդն եւ ամենեքեան սուրբք են, եւ Տէր ի միջի նոցա. եւ արդ ընդէ՞ր ճոխացեալ էք ի վերայ ժողովրդեանդ Տեառն։
Եւ բամբասեաց ժողովուրդն զԱստուած եւ զՄովսէս եւ ասեն. Ընդէ՞ր հաներ զմեզ յԵգիպտոսէ կոտորել զմեզ յանապատիս յայսմիկ. զի ոչ գոյ հաց եւ ոչ ջուր. եւ անձինք մեր տաղտկացեալ են ի սնոտի հացէս։