Յայնժամ ասաց Դաւիթ. Ոչ այլ ումեք է բառնալ զտապանակն Աստուծոյ, բայց միայն Ղեւտացւոցն. վասն զի զնոսա ընտրեաց Տէր բառնալ զտապանակն իւր, եւ պաշտել առաջի նորա մինչեւ յաւիտեանս։
Եւ ես հասեալ կայցեմ անդ յառաջագոյն քան զքեզ ի վերայ վիմին ի Քորեբ. եւ հարցես զվէմն եւ ելցէ ի նմանէ ջուր, եւ արբցէ ժողովուրդդ։ Եւ արար այնպէս Մովսէս առաջի որդւոցն Իսրայելի։
Եւ առեալ երկուց որդւոցն Ահարոնի, Նաբադայ եւ Աբիուդայ, զիւրաքանչիւր բուրուառ՝ եդին ի նոսա հուր, եւ արկին խունկս եւ մատուցին առաջի Տեառն հուր օտար, զոր ոչ հրամայեաց նոցա Տէր։
Առ դու զգաւազանն, եւ եկեղեցացո զժողովուրդն դու եւ Ահարոն եղբայր քո. եւ բարբառեսջիք ի վերայ վիմին յանդիման նոցա, եւ տացէ զջուրս իւր. եւ հանջիք նոցա ջուր ի վիմէ անտի, եւ արբուսջիք ժողովրդեանն եւ անասնոց նոցա։
Եւ եբաց Տէր զծակ ծնօտին՝՝, եւ ել ի նմանէ ջուր, եւ արբ. եւ դարձաւ ոգի իւր առ ինքն եւ զովացաւ. վասն այնորիկ կոչեաց զանուն նորա Աղբեւր անուանեալ ծնօտի՝ մինչեւ ցայսօր։