Եւ այր ոք ի զաւակէ Ահարոնի քահանայի, եթէ բորոտ կամ սերմնակաթ իցէ, ի սրբութեանց անտի մի՛ կերիցէ մինչեւ սրբեսցի. եւ որ մերձեսցի յամենայն պղծութիւն ոգւոյ, եւ կամ այր յորմէ ելանիցէ արութիւն սերման,
Ամենայն որ մերձենայցէ ի մեռեալ անձին մարդոյ որ մեռանիցի, եւ ոչ սրբեսցի, զխորանն Տեառն պղծեաց, սատակեսցի անձն այն յԻսրայելէ. զի ջուրն սրսկման ոչ սրսկեցաւ ի վերայ նորա, անսուրբ է, զի պղծութիւն իւր ի նմա է։
Եւ մարդ ոք որ սուրբ իցէ, եւ ի հեռաւոր ճանապարհի ոչ իցէ, եւ հեղգասցի առնել զզատիկն, սատակեսցի անձն այն ի ժողովրդենէ իւրմէ, զի զպատարագն Տեառն ոչ մատոյց ի ժամանակի իւրում. զմեղս իւր ընկալցի մարդն այն։