32 Եւ մի՛ առնուցուք վասն այնորիկ մեղս, յորժամ հանիցէք զպտուղն ի նմանէ զսրբութիւն՝՝ որդւոցն Իսրայելի ոչ պղծիցէք՝ զի մի՛ մեռանիցիք։
Եւ ունիցի զայն Ահարոն եւ որդիք նորա, յորժամ մտանիցեն ի խորանն վկայութեան, կամ յորժամ մերձենայցեն ի սեղանն սրբութեան պաշտել, եւ մի՛ ածիցեն ի վերայ իւրեանց մեղս, զի մի՛ մեռանիցին. օրէն յաւիտենական նմա եւ զաւակի իւրում յետ նորա։
Եւ որ ուտիցէ զայն՝ մեղս առցէ, զի զսրբութիւն Տեառն պղծեաց, եւ սատակեսցին անձինքն որ ուտիցեն՝ ի ժողովրդենէ իւրեանց։
Ասասցես ցԱհարոն եւ ցորդիս նորա, եւ զգոյշ լինիցին սրբութեանց որդւոցն Իսրայելի, եւ մի՛ պղծեսցեն զանուն իմ սուրբ, զորս նոքայն սրբեն ինձ. զի ես եմ Տէր։
Զի մատուցանէք ի սեղան իմ հաց պղծութեան, եւ ասացէք. Ի՞ւ պղծեցաք զնոսա. յասելն ձեր թէ՝ Սեղան Տեառն արհամարհեալ է, եւ զոր ինչ դնին ի վերայ՝ արհամարհէք։՝՝
Եւ մի՛ եւս մերձեսցին որդիքն Իսրայելի ի խորանն վկայութեան ընդունել զմեղս մահաբերս։
Եւ կերիջիք զայն յամենայն տեղւոջ, դուք եւ տունք ձեր. զի վարձ ձեր է այն, փոխանակ պաշտամանցն ձերոց ի խորանին վկայութեան։
Եւ խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ընդ Ահարոնի եւ ասէ.
Այսուհետեւ որ ուտիցէ զհացս, կամ ըմպիցէ զբաժակս Տեառն անարժանութեամբ, պարտական եղիցի մարմնոյ եւ արեանն Տեառն։
Զի որ ուտէ եւ ըմպէ անարժանութեամբ՝ դատաստանս անձին իւրում ուտէ եւ ըմպէ, զի ոչ խտրէ զմարմինն Տեառն։