2 Եւ զեղբարս քո զցեղն Ղեւեայ, զգունդ հօր քո, մատուսցես առ քեզ, եւ յաւելցին ի քեզ, եւ պաշտեսցեն զքեզ. եւ դու եւ որդիք քո ընդ քեզ, յանդիման խորանին վկայութեան։
Եւ եղիցին ի սրբութիւնս իմ պաշտօնեայք, բարապանք դրանց տանդ, եւ սպասաւորք տաճարիդ. նոքա զենուցուն զողջակէզս եւ զզոհս ժողովրդեանն, եւ նոքա կացցեն առաջի ժողովրդեանն՝ լինել նոցա ի սպասաւորս։
Բայց Ղեւտացիքն բանակեսցին շուրջ զխորանաւն վկայութեան յանդիման Տեառն՝՝, եւ ոչ լինիցին մեղք ի մէջ որդւոցն Իսրայելի. եւ պահեսցեն Ղեւտացիքն զպահպանութիւն խորանին վկայութեան։
Եւ կատարեսցեն Ահարոն եւ որդիք նորա ծածկել զսրբութիւնսն, եւ զամենայն կահ սրբութեանն ի չուել բանակին. եւ ապա մտցեն որդիքն Կահաթու բառնալ. եւ մի՛ մերձեսցին ի սրբութիւնսն՝ զի մի՛ մեռանիցին. զայն բառնայցեն որդիքն Կահաթու ի խորանէ անտի վկայութեան։
Եւ ետու զՂեւտացիսն հատուցումն տուեալս Ահարոնի եւ որդւոց նորա ի միջոյ որդւոցն Իսրայելի, գործել զգործ որդւոցն Իսրայելի ի խորանին վկայութեան, եւ քաւել վասն որդւոցն Իսրայելի մերձենալով ի սրբութիւնսն։