Ել Ղովտ եւ խօսեցաւ ընդ փեսայս իւր որ առնլոց էին զդստերս նորա, եւ ասէ. Արիք եւ ելէք ի տեղւոջէ աստի յայսմանէ, զի սատակէ Տէր զքաղաքս։ Եւ թուէր ծաղր առնել յաչս փեսայից իւրոց։
Գուցէ խօսիցին Եգիպտացիքն եւ ասիցեն. Առ չարութեան եհան զնոսա, կոտորել զնոսա ի լերինս եւ ջնջել զնոսա յերկրէ. դադարեա ի բարկութենէ սրտմտութեան քո, եւ ցածիր ի չարեաց ժողովրդեան քո։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ասա դու ցորդիսն Իսրայելի. Դուք ժողովուրդ խստապարանոց էք. զգոյշ լերուք, գուցէ եւ այլ եւս հարուած ածիցեմ ի վերայ ձեր, եւ սատակիցեմ զձեզ. արդ մերկացարուք զպատմուճանս փառաց ձերոց, եւ զզարդ քո ի քէն,՝՝ եւ ցուցից քեզ՝՝ զինչ առնիցեմ քեզ։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Դիր զգաւազանդ Ահարոնի առաջի վկայութեանցն ի պահեստ, ի նշանակ որդւոցն անհնազանդից. եւ դադարեսցէ տրտնջիւն նոցա յինէն եւ մի՛ մեռանիցին։