39 Եւ խօսեցաւ Մովսէս զպատգամս զայս առ ամենայն որդիսն Իսրայելի, եւ սուգ ա՛ռ ժողովուրդն յոյժ։
Եւ լուեալ ժողովրդեանն զբանն զայն չար, սուգ առին սգաւորօք. եւ ոչ ա՛ռ այր զզարդ զանձամբ։
Անզգամութիւն առն ապականէ զճանապարհս նորա, եւ Աստուծոյ մեղ դնէ ի սրտի իւրում։
Տէր, ի նեղութեան յիշեցաք զքեզ, զի փոքր նեղութիւն է խրատ քո մեզ. եւ՝՝
Արդ՝ ասասցես ցնոսա. Կեդանի եմ ես, ասէ Տէր, եթէ ոչ որպէս խօսեցայք յականջս իմ՝ նոյնպէս արարից ձեզ.
Եւ Յեսու որդի Նաւեայ եւ Քաղէբ որդի Յեփոնեայ միայն ապրեցան յարանցն յայնցանէ որ երթեալ էին լրտեսել զերկիրն։
եւ որդիքն արքայութեան ելցեն ի խաւարն արտաքին. անդ եղիցի լալ եւ կրճել ատամանց։
Գիտէք զի թէպէտեւ յետոյ կամեցաւ ժառանգել զօրհնութիւնսն, խոտան գտաւ. զի եւ ապաշխարութեան տեղի ոչ եգիտ, թէպէտեւ արտասուօք խնդրեաց զնա։
եւ ոչ եւս կարիցեն որդիքն Իսրայելի կալ առաջի թշնամեաց իւրեանց. այլ դարձուսցեն զպարանոցս առաջի թշնամեաց իւրեանց, զի եղեն ի նզովս. եւ ոչ եւս յաւելից լինել ընդ ձեզ, եթէ ոչ բառնայցէք զնզովսդ զայդ ի միջոյ ձերմէ։