37 մեռան արքն այնոքիկ որ հանին համբաւ չար զերկրէն՝ չարաչար հարուածովք առաջի Տեառն։
Այր անզգամ զայս ոչ ծանիցէ, եւ անմիտն զայս ոչ առնու ի միտ։
վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր. Ահաւասիկ ես արարից հանդէս ի վերայ Սամեայ Եղիմացւոյ եւ ի վերայ ազգի դորա. եւ ոչ եղիցի դորա մարդ ոք՝ որ նստիցի ի միջի ձերում տեսանել զբարութիւն զոր ես արարից ձեզ, ասէ Տէր. զի խոտորումն խօսեցաւ ի Տեառնէ։
Եւ ել հուր ի Տեառնէ եւ եկեր զնոսա, եւ մեռան առաջի Տեառն։
Եւ արքն որ ընդ նմա երթեալ էին՝ ասէին. Ոչ ելցուք, քանզի ոչ կարեմք երթալ ի վերայ ազգին զի զօրագոյն քան զմեզ է յոյժ։
Թոյլ տուր ինձ՝ եւ՝՝ հարից զդոսա մահուամբ, եւ կորուսից զդոսա. եւ զքեզ եւ զտուն հօր քո՝՝ արարից յազգ մեծ եւ ի բազում քան զայդ։
Եւ Յեսու որդի Նաւեայ եւ Քաղէբ որդի Յեփոնեայ միայն ապրեցան յարանցն յայնցանէ որ երթեալ էին լրտեսել զերկիրն։
Եւ ել հուր ի Տեառնէ եւ եկեր զերկերիւր եւ զյիսուն այրն՝ որ մատուցանէին զխունկսն։
Եւ եղեն մեռեալք ի սատակմանն չորեքտասան հազար եւ եւթն հարեւր, թող զմեռեալսն վասն Կորխայ։
Եւ բամբասեաց ժողովուրդն զՄովսէս եւ ասեն. Լաւ էր թէ մեռեալ էաք ի կորստեան եղբարց մերոց առաջի Տեառն.
եւ տեսեալ զիս իշոյդ՝ խուսափեաց յինէն այս երիցս անգամ. եւ եթէ չէր խուսափեալ յինէն, արդ իմ զքեզ սպանեալ էր, եւ զդա ապրեցուցեալ։
Եւ եղեն մեռեալքն ի հարուածոցն յայնցանէ քսան եւ չորք հազարք։
Եւ մի՛ տրտնջեսցուք, որպէս ոմանք ի նոցանէ տրտնջեցին, եւ կորեան ի սատակչէ անտի։
Այլ ոչ եթէ ընդ բազումս ի նոցանէ հաճեցաւ Աստուած, քանզի տապաստ անկան յանապատի անդ։
Յումէ՞ տաղտկացաւ զքառասուն ամ. ո՞չ ապաքէն ի յանցուցելոցն, որոց ոսկերքն անկան յանապատի անդ։
Ո՞ւմ երդուաւ չմտանել ի հանգիստն իւր, եթէ ոչ՝ անհաւատիցն։
Յիշեցուցանել ձեզ այսուհետեւ կամ է ինձ որ գիտէքդ զամենայն, զի Աստուած միանգամ՝՝ զժողովուրդն փրկեաց յԵգիպտոսէ. երկրորդ անգամ զանհաւատսն կորոյս։