32 Եւ ոսկերք ձեր անկցին աստէն յանապատիս։
Ելանէին յերկինս եւ իջանէին յանդունդս, եւ անձինք նոցա յանձինս իւրեանց՝՝ մաշեցան։
յանապատիս յայսմիկ անկցին ոսկերք ձեր. եւ ամենայն հանդէս ձեր, եւ մտեալքն ի ձէնջ ի համար՝ ի քսանամենից եւ ի վեր՝ որ տրտնջեցին զինէն,
Եւ ընդ նոսա մի այր ոչ գոյր յանցելոցն ի հանդիսի ի Մովսիսէ եւ յԱհարոնէ որ արարին հանդէս որդւոցն Իսրայելի յանապատին Սինայի։
Քանզի ասաց զնոցանէ Տէր թէ մահու մեռանիցին յանապատին, եւ ոչ մնաց ի նոցանէ եւ ոչ մի, բայց Քաղէբ որդի Յեփոնեայ, եւ Յեսու որդի Նաւեայ։
Եւ բարկացաւ սրտմտութեամբ Տէր ի վերայ Իսրայելի, եւ յածեցոյց զնոսա յանապատին ամս քառասուն, մինչեւ սատակեցաւ ամենայն ազգն որ արարին զչարիս առաջի Տեառն։
Այլ ոչ եթէ ընդ բազումս ի նոցանէ հաճեցաւ Աստուած, քանզի տապաստ անկան յանապատի անդ։
Յումէ՞ տաղտկացաւ զքառասուն ամ. ո՞չ ապաքէն ի յանցուցելոցն, որոց ոսկերքն անկան յանապատի անդ։
