20 Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ներեցից դոցա ըստ բանի քում.
Ոյք իջանէին ի ծով նաւովք, եւ առնէին զգործս ի ջուրս բազումս։
Եւ ցածեաւ Տէր ի չարեացն զոր ասաց առնել ժողովրդեան իւրում։
Եւ ասէ Մովսէս ցփարաւոն. Ժամ դիր ինձ, առ ե՞րբ արարից աղօթս վասն քո եւ ծառայից քոց եւ ժողովրդեան քո, սատակել զգորտդ ի քէն եւ ի ժողովրդենէ քումմէ եւ ի տանց ձերոց՝՝, բայց միայն ի գետ անդր մնասցեն։
Այսպէս ասէ Տէր. Գտին տապ յանապատի անդ, սատակելովքն հանդերձ սուսերաւ. երթայք, մի՛ սատակէք զԻսրայէլ՝՝.
Խոստովան եղերուք միմեանց զմեղս, եւ աղօթս արարէք ի վերայ միմեանց որպէս զի բժշկեսջիք. քանզի յոյժ զօրաւոր են աղօթք արդարոյ յօգնականութիւն։