31 Եւ ել հողմ ի Տեառնէ եւ խաղացոյց յայս կոյս զլորամարգին ի ծովէն, եւ անկաւ զբանակաւն աւուր գնաց աստի եւ աւուր գնաց անտի շուրջ զբանակաւն, իբրեւ ցերկուս կանգունս յերկրէ։
Բարկացաւ սրտմտութեամբ Տէր ի վերայ ժողովրդեան իւրոյ, եւ գարշեցոյց զժառանգութիւն իւր յոյժ.
Խոստովան եղիցին Տեառն զողորմութեանց նորա, եւ զսքանչելեաց նորա՝ յորդիս մարդկան։
Արար զլուսաւորս մեծամեծս միայն, զի յաւիտեան է ողորմ նորա։
Եւ ամբարձ Մովսէս զձեռն իւր յերկինս՝՝. եւ ած Տէր հողմ հարաւոյ յերկիր զտիւն ամենայն եւ զգիշերն ամենայն. իբրեւ առաւօտ եղեւ, եւ հողմ հարաւոյ առ զմարախն։
Եւ դարձոյց Տէր հողմ սաստիկ ի ծովէ, եւ առ զմարախն եւ ամաց ի ծովն Կարմիր. եւ ոչ մնաց մարախ յամենայն երկրին Եգիպտացւոց։
Առաքեցեր զհողմն քո, եւ ծածկեաց զնոսա ծով. ընկղմեցան իբրեւ զկապար ի ջուրս սաստիկս։
Եւ եղեւ ընդ երեկոյսն, եւ ել լորամարգին եւ ծածկեաց զբանակն. եւ եղեւ ընդ առաւօտն՝ ընդ արկանել ցօղոյն՝՝ շուրջ զբանակաւն,
Եւ գնաց Մովսէս ի բանակն, ինքն եւ ծերքն Իսրայելի։