34 Եւ ամպն հովանի ունէր ի վերայ նոցա ի տուէ ի չուել նոցա ի բանակէ անտի։
Եւ սեամբ ամպոյ առաջնորդեցեր նոցա ի տուէ, եւ սեամբ հրոյ ի գիշերի, վասն զի լուսաւորէր՝՝ զճանապարհս նոցա ընդ որ գնային։
եւ դու ըստ բազում գթութեան եւ ողորմութեան քում ոչ թողեր եւ ցրուեցեր զնոսա յանապատին, եւ զսիւն ամպոյն ոչ հեռացուցեր ի նոցանէ որ առաջնորդէր նոցա ի տուէ, եւ զսիւն հրոյն որ լուսաւորէր զնոսա ի գիշերի՝ զճանապարհսն զոր երթային։
Եւ պղծեցաւ ի գործոց նոցա, զի՝՝ պոռնկեցան ի գնացս իւրեանց։
Զի ամպն Տեառն էր ի վերայ խորանին ի տուէ, եւ հուր կայր ի վերայ նորա ի գիշերի, առաջի ամենայն տանն Իսրայելի, յամենայն ի չուս իւրեանց։
Եւ եղեւ ի չուել տապանակին՝ ասէ Մովսէս. Արի, Տէր, եւ ցրուեսցին թշնամիք քո, փախիցեն ամենայն ատելիք քո՝՝։