34 քանզի մեղաք մեք եւ թագաւորք մեր եւ իշխանք եւ քահանայք եւ հարքն մեր, եւ ոչ արարաք զպատուիրանս քո, եւ ոչ հայեցաք յօրէնս քո եւ ի վկայութիւնս զոր եդիր առ մեզ.
Եւ եդ վկայութիւն Տէր ընդ Իսրայելի եւ ընդ Յուդայ ի ձեռն ամենայն մարգարէից իւրոց, ամենայն տեսանողաց, եւ ասէ. Դարձարուք ի ճանապարհաց ձերոց չարաց, եւ պահեցէք զպատուիրանս իմ եւ զիրաւունս իմ եւ զամենայն օրէնս՝՝ զոր պատուիրեցի հարց ձերոց, զորս առաքեցի առ ձեզ ի ձեռն ծառայից իմոց մարգարէից։
եւ ընկեցին ի բաց զհաստատութիւնս իւրեանց, եւ զդաշինսն զոր կռեաց ընդ հարս նոցա, եւ զվկայութիւնս նորա զոր ուխտեաց նոցա ոչ պահեցին. եւ գնացին զհետ սնոտեաց, եւ սնոտեցան զհետ ազգացն որ շուրջ զնոքօք, յորոց պատուիրեաց նոցա Տէր չառնել ըստ նմին օրինակի։
եւ դու երկայնամտեցեր առ նոսա եւ առաքեցեր ի վկայութիւն զմարգարէսն Հոգւով քո Սրբով՝՝. սակայն եւ այնպէս ոչ լուան. եւ մատնեցեր զնոսա ի ձեռս ժողովրդոց օտարաց երկրին, որք տառապեցուցին զնոսա յոյժ։՝՝
եւ զգթութիւնս քո եւ զբազում բարութիւնս՝ զոր ետուր մեզ եւ յերկրիս յայսմիկ ի լայնս եւ յընդարձակ եւ ի պարարտ զոր ետուր մեզ, ոչ գիտացաք՝ ծառայել քեզ. այլ դարձուցաք զսիրտս մեր յօրինաց քոց, եւ մատնեցաք մեք ի գերութիւն վասն մեղաց մերոց։՝՝
զի առնելով արասցուք զամենայն բան որ ելանէ ի բերանոյ մերմէ, արկանել խունկս տիկնոջն երկնից եւ նուիրել նմա նուէրս, որպէս արարաք մեք եւ հարքն մեր եւ թագաւորքն մեր եւ իշխանքն մեր՝ ի քաղաքս Յուդայ եւ արտաքոյ Երուսաղեմի, եւ էաք հացալիցք եւ փափկացեալք, եւ չար ինչ ոչ տեսանէաք։
Զի փոխեցին զիրաւունս իմ ընդ անիրաւութեանն հեթանոսաց, եւ զօրէնս իմ ընդ օրէնս աշխարհացն՝՝ որ շուրջ էին զնովաւ. զի զիրաւունս իմ մերժեցին, եւ յօրէնս իմ ոչ գնացին։
Եւ ընդդէմ՝՝ կացցէ նոցա օրհնութիւնդ այդ յանդիման լինել վկայ. եւ մի՛ մոռասցի ի բերանոց նոցա եւ՝՝ ի բերանոյ զաւակի նոցա. քանզի գիտեմ զչարութիւն նոցա զոր արարին աստ՝՝ այսօր յառաջ քան զտանելն իմ զնոսա յերկիրն բարութեան զոր երդուայ հարցն նոցա՝՝։